แนะนำตัวอย่าง้ป็นทางการครับ ^_^

             ผมเชื่อว่าหลายๆคนคงได้อ่านรีวิวของผมไปบ้างแล้ว แต่ยังไม่รู้จักเลยว่าผมคือใคร มาจากไหน และทำไมอยู่ดีๆถึงทำ Blog ตัวนี้ขึ้นมา จริงๆแล้วมันต้องใช้ความพยายามอย่างมากนะครับ แต่ผมกลับสนุกที่ทำมันนะ ทุกวันนี้ในหัวผมคิดอยู่ตลอดว่าจะเขียนอะไรดี แล้วจะเริ่มจากตรงไหนก่อน บางทีก็ลืมไปบ้างถึงสิ่งที่อยากจะเขียน เอาไว้ถ้าจำได้จะมาเพิ่มให้นะครับ

             ขอแนะนำตัวเลยละกันครับ ผมชื่อว่า "นัท" อันที่จริงต้องเขียนว่า นัด ครับ เพราะจริงๆพ่อกับแม่ตั้งชื่อให้ว่านัดพบ แต่คนส่วนใหญ่ชอบเขียนว่า "นัท" ผมก็เลยเลยตามเลยจนมาถึงทุกวันนี้แหละครับ แต่มันไม่สำคัญว่าจะสะกดยังไงจริงไหมหล่ะ ยังไงก็คือ "นัท" อยู่ดี ผมเป็นคนจังหวัดสุราษฎร์คับ แล้วมาเรียนปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมแมคคาทรอนิกส์ อ่ะ ไม่ใช้เครื่องกล(แมคคานิกส์)นะครับ และก็ไม่ใช่วิศวะอิเล็กฯด้วย หลายคนสงสัยว่ามันคืออะไร มันก็คือทั้งแมคคานิกส์+อิเล็กทรอนิกส์ นั่นแหละครับ รวมๆกันเลยเป็นแมคคาทรอนิกส์ หรือวิศวะที่เค้าทำเครื่องจักรอัตโนมัติอ่าครับ หุ่นยนต์ก้อรวมอยู่ในนั้นด้วย ยกตัวอย่างจากโปรเจคจบของผมเลยและกันครับ ตามลิ้งนี้เลย ก็อย่างที่เห็นแหละครับผมทำไอเจ้าเครื่องประมาณนี้

              ทำไมผมถึงทำเจ้า Blog นี้นะหรอครับ นั่นเพราะว่ามันฟรี 55+ นั่นก็ส่วนนึงครับ อันที่จริงแล้วผมก็แค่อยากทำอะไรที่ผมอยากทำ อันที่จริงผมชอบแนะนำความรู้ให้เพื่อนๆและคนรอบข้าง เช่นวันนี้ก็แนะนำน้องที่ทำงานไปหลายเรื่องเลยทเดียว แต่ผมเล็งเห็นว่าการที่ผมสอนโดยการพูดให้ฟังทีละคนนั้นมันเจ็บคอ - -" นั่นก็ส่วนนึง แต่จริงๆแล้วผมอยากให้ความรู้คนที่ไม่รู้จักผมด้วย ไม่จำเป็นต้องเจอกันก็สามารถรับรู้ได้ ด้วย Blog ตัวนี้เอง ผมสามารถสื่อสารกับคนหลายๆคนพร้อมกันได้ และผมก็ไม่ต้องนำมาพูดใหม่ เยี่ยมเลยใช่ไหมหล่ะ! ยังไงถ้ามันมีประโยชน์ฝกาเพื่อนๆช่วยบอกต่อคนอื่นๆด้วยนะครับ เพราะผมก็คงได้แต่หวังว่าจะมีผู้เคราะห์ร้ายสักคนกดเข้ามาดู ไม่ใช่และ 555+ ผมได้ยินจากพระผู้นึงเค้าบอกว่า "การให้ความรู้นั้น ได้บุญยิ่งกว่าการให้ทาน" อีกนะครับ อันนี้ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง เพราะถ้าคุณให้ตังขอทาน ไม่กี่วันเค้าก้อใช้หมด แต่ถ้าคุณสอนเค้าหาตัง เค้าจะสามารถพึ่งพาตนเองได้ แต่ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ให้ ผมให้บ้างตามเท่าที่มีนะ เพราะบางทีผมเห็นคนแก่ๆ ผมคิดถึงตากับยายที่บ้าน เลยเห็นใจเค้าที่ไม่มีลูกๆหลานๆมาดูแล และยิ่งอายุปูนนั้นมันลำบากยิ่งกว่าผมที่มีแรงในการหาตังตั้งเยอะ สักวันนึงถ้าผมพร้อมทั้งด้านทรัพย์และความรู้ผมก้ออยากสอนให้คนไทยทุกคนหายจนครับ การที่เห็นน้องๆบางคนได้เงินเดือนน้อยไม่คุ้มกับค่าเหนื่อยเลยนั้น ทำให้ผมเห็นใจเค้าว่า เค้าจะใช้ตังพอได้ไงทั้งๆที่ข้าวของมันแพงเช่นนี้ นี้แหละคือเหตุผลเลยที่ผมเอาหนังสือด้านธุรกิจขึ้นมาเป็นอันดับแรก เพราะอยากให้คนไทยรู้จักด้านการเงินมากขึ้น เพราะถ้าเรารู้จักว่ามันทำงานยังไงแล้ว มันไม่ยากที่จะหาเงินเลยครับ ถึงแม้ไอสไตน์จะบอกว่า จินตการสำคัญกว่าความรู้ แต่ความรู้ก้อเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เช่นกัน บางคนเข้าใจผิดๆเน้นแต่เพ้อฝันจินตการเพียงอย่างเดียว ไม่เรียนหนังสือเลย อันนี้ก้อไปผิดทางแล้วครับ (กลับมาๆ - -")

                แล้วผมพักอาศัยอยู่ที่ไหนหรอครับ ผมก็พักอยู่คอนโดในกรุงเทพฯนี้แหละครับ อันนี้เป็นหน้าตาที่ผมพักอาศัยอยู่ทุกวันครับ

อันนี้คือโต๊ะทำงานผม ที่ผมกำลังนั่งพิมให้ผู้อ่านได้อ่านอยู่ครับ

อันนี้เป็นเก้าอี้ตัวโปรดของผมครับ ผมชอบนั่งอ่านหนังสือตรงนี้ และนำหนังสือมาไว้ใกล้ๆตัว (เตียงก้อใกล้ๆกันนะ ง่วงปุ๊บ โดดนอนเลย 55+)

อันนี้คือที่ๆผมดูหนังและเล่นเกมครับ หนังที่ผมดูผมก็จะนำไปรีวิวที่  Blog นี้ครับ allmoviesiwatched.blogspot.com

                เอาเป็นว่านี้คือภาพส่วนตัวคร่าวๆ ของชีวิตส่วนตัวของผม ถ้าบอกหมดมันก็คงส่วนตัวเกินไปนะ แหะๆ เอาเป็นว่าเหมือนเดิมครับ ติชมมาได้ ชอบตรงไหนไม่ชอบตรงไหน comment มาได้ครับ รับฟังทุกความคิดเห็น ขอบคุณครับ